\"Neftçi\"dən göndərilən məşqçi: \"Bu, yerimə kimisə gətirmək üçün bəhanə idi\"

"Neftçi"dən göndərilən məşqçilərdən biri, Ramiz Əhmədovla danışdıq. Klubun akademiyasında qapıçı məşqçisi kimi fəaliyyət göstərən təcrübəli mütəxəssis açıqlamasında bu münasibəti gözləmədiyini bildirdi: 

"Zəng vurub bildirdilər ki, "müqaviləniz yenilənməyəcək". Mən də Ceyhun müəllimin (klubun idman direktoru Ceyhun Sultanovu nəzərdə tutur)  yanına gedib səbəb göstərmələrini xahiş etdim. 5 il "Neftçi"də, 15 il də yığmada çalışmışam. Hazırda yetişdirdiyim 4 qapıçı milli komandalardadı. Onlardan ikisi də "Neftçi"dədi. Ancaq mənə dedilər ki, "Siz A komandasına qapıçı vermirsiz". Mən klubda tək işləmirəm ki. Elxan, Cavid, Fuad müəllim var. Dedim ki, "15 ilə mən o qapıçıları milliyə vermişəmsə, bu böyük işdi". Açığı, sizə deyim ki, bu irad deyildi. Sadəcə, mənim yerimə kimisə gətirmək üçün bəhanə idi. Yəni, təxminən nə baş verdiyini anladım. Başa düşdüm ki, burada tanışlıq söhbəti var. Birdən-birə, koronavirusun yayıldığı vaxtda insanı çölə tullamaq düzgün deyil axı. 20 yaşım olsa idi başqa məsələ. Ancaq 53 yaşım var, bu gün mənə zəng edirsizsə, deməli, tanıyırsız. İllərlə millidə çalışmışam. Azərbaycanda demək olar bütün qapıçılar əlimin altından keçib. Nə bilim, bunlar nə hoqqa çıxarırsa... Bazada dedilər ki, "işinizin keyfiyyəti xoşumuza gəlmir". Güldüm, dedim ki, "Ceyhun müəllim məni 15 il komandada saxlayıblarsa, deməli işimə görə olub". Mən İslam Oyunlarının qalibiyəm. 15 il ardıcıl Avropa çempionatına getmişəm. 3 dəfə "Elit mərhələ"ni keçmişəm..."

Ramiz bəy keçmiş tələbələrinin ona dəstək vermədiyini və bundan məyus olduğunu söylədi: 

"Bilirsiz, futbolçu tayfası elədi ki, yaxşı gün görəndə keçmişi yada salmır. Digərlərini demirəm, Aqil Məmmədova ("Neftçi"nin qapıçısını nəzərdə tutur) zəng vurdum ki, "Heç olmasa siz gedib rəhbərliyə deyərdiz. Mənim başqa işim yoxdu. Bilmirəm ailəmi necə saxlayacağam". Cavab verdi ki, "Mən sizin rəhbərliyiniz altında cəmi 3 ay oynamışam". Dedim "Ay Aqil, utanmırsan heç? Vüsal Əliyev səni o vaxt voleyboldan gətirdi. 2 ilə yaxın mənim rəhbərliyim altında oynadın". Nə isə... Səlahət Ağayev uşaq vaxtından əlimin altında olub. Bunu bütün Azərbaycan bilir. Onu milli səviyyəsində yetişdirmişəmsə, bu böyük işdi. Yalnız Səlahət dedi ki, "Müəllim narahat olmayın, bir şey fikirləşərik". Bilirsiz, açığı heç kimə inanmıram indi. Tələbələrim də guya gediblər rəhbərliyin yanına, orada isə artıq qərar verildiyi bildirilib. Mən elə başa düşdüm ki, "Neftçi" rəhbərliyinin fikri başqadı". 

 

O, sözlərinə bunları da əlavə etdi:

"Ceyhun müəllim mənə dedi ki, 2-3 ildi A komandasına qapıçı vermirəm. İndi sizə bir söz deyim, 2006-cı il təvəllüdlü qapıçımız vardı - Osman Hüseynov. Hazırda ona fərdi məşq keçirəm. 1.80-1.85 metr boyu vardı. Atası Almaniyaya aparmışdı. Orada görən kimi bəyənmişdilər. İndi yenə Almaniyaya getmək istəyirlər. Təminat vermişdim ki, bu qapıçı 4-5 ilə Azərbaycanda ən güclü olacaq. Şəxsən özüm onunla işləyəcəyəm. Mənə inanmadılar, müqaviləsinə də xitam verdilər, getdi "Qarabağ"a. "Neftçi"də olanda 3-cü qapıçı idi. Ancaq hazırda "Qarabağ"ın U-14 komandasının əsas qapıçısıdı. Yəni, onu yetişdirmişdim. Onlara dedim ki, "Bu səbəb deyil, siz özünüz səbəbi çoxdan fikirləşmisiz". 

Mütəxəssis futbolçu kimi oynadığı dönəmlərdə uzun müddət "Neftçi"nin formasını geydiyini, bu klubun yetirməsi olduğunu da dedi və ona göstərilən münasibətdən narazılığını ifadə etdi: 

"Zarafatla dedim ki, "Ceyhun müəllim yaxşı qərar vermisiz, "Neftçi"də oynamayan bu klubda işləyə bilməz". Gətirdim öz avtobioqrafiyamı qoydum qarşısına. "Neftçi"nin uşaq futbol məktəbinin yetirməsiyəm. Müəllimim rəhmətlik Vyaçeslav Semiqlazov olub. 1977-1983-cü illərdə "Neftçi"də oynamışam. Hansı ki, həmin vaxt onlar uşaq idi. Sözüm ondadı ki, belə nəticə ilə özümü tərifləmirəm. Sadəcə, faktı deyirəm. Azərbaycanda hər bir qapıçı məşqçisinə hörmətlə yanaşıram. Ancaq bu gün ölkə futboluna mənim qədər heç kim qapıçı bəxş etməyib. Qısası başladı söhbəti "fırlatmağa". Mən də əl sıxdım, "çox sağ ol" deyib ayrıldım. Ən çox təsir edən o oldu ki, pandemiya dövründə işsiz qaldım. İndi iş tapmaq çətindi. Sağ olsunlar, həmkarlarım zəng elədi. Əlindən gələn köməkliyi göstərəcəklərini bildirdilər. Çətin vəziyyətdə nə edə bilərəm ki? Artıq hamı bilir ki, işsizəm. Karantin bitsin, baxım görüm nə edə biləcəyəm. Açığı, müəyyən təkliflər var".

 

Ramiz bəy belə münasibətə baxmayaraq, yenə də ürəyinin "Neftçi"də olduğunu da vurğuladı: 

"Özüm bu klubun yetirməsiyəm. Əlbəttə, "Neftçi" mənim üçün doğmadı, əzizdi. Sadəcə, əsas problemim bilirsiz nədi? Sonuncu dəfə Azərbaycanda 1988-ci ildə, rəhmətlik Rəşid Özbəyovun vaxtında "Göyəzən"də oynamışam. 1988-ci ildə getdim "Krılya Sovetov"a və 1994-cü ilə qədər orada oynadım. Sovet İttifaqı dağılandan sonra Azərbaycanda qapıçı kimi görünmədim. Biri var ki, göz qabağında olasan, millidə oynayasan, hamı görüb tanıya. Necə deyim, futbolçu imicimi Azərbaycanda göstərə bilmədim. Elxan Həsənov, Dmitri Kramarenko kimi burada oynasaydım, azdan-çoxdan adım da olardı. Başa düşürsüz də nə demək istəyirəm? İndi Ramiz Əhmədovla Dima Kramarenkonu eyni tərəziyə qoysaq əlbəttə, ona üstünlük verəcəklər. Çünki Azərbaycanda daha çox oynayıb. Mən isə yalnız sovetin dönəmində 14 yaşımdan 18 yaşıma qədər gənclərdən ibarət Azərbaycan millisində çıxş etmişəm. Sonradan elə oldu ki, zaman dəyişdi, SSRİ dağıldı. İndi nə edə bilərəm, dözməliyəm. Son 2-3 gün mənə çox pis təsir etdi. Məcbur dözməliyik".

Ramiz bəy başqa ölkəyə getmək istəmədiyini, elə Azərbaycanda qalıb, yerli qapıçıları yetişdirmək niyyətində olduğunu dilə gətirdi:

"İngilis dilini 40-45 faiz bilirəm. Xaricdə işləmək... Bilirsiz necədi, Azərbaycanlı məşqçilər xaricdə işləyə bilər. Ancaq sizə də aydındı ki, bu gün Azərbaycan futbolunun reytinqi elə də yüksək deyil. Elə bilirsiz Almaniyanın, Hollandiyanın məşqçiləri bizimkilərdən güclüdü? Vallah güclü deyil. Çox ölkələrdə olmuşam, məşqlərə baxmışam. Azərbaycanda keçirilən məşqlərlə eynidi. Sadəcə, ad, reytinq məsələsi var. Bu gün həmkarım Ramiz Kərimov Ərəbistandadı. İngilis dilini bilir. Məndən soruşursuzsa, istəyərdim ki, Azərbaycanda öz övladlarımızı yetişdirim. İndiyə qədər necə olubsa, elə də yoluma davam edim. Təqaüdə çıxmağıma hələ 12 il var. Yəqin ki, məni görmüsüz, tanıyırsız. Ömür boyu 1.80 metr boyu, 80 kiloqram çəkini keçməmişəm. Yəni fiziki formamı olduğu kimi saxlayıram. Sadəcə, bu vəziyyət adama təsir edir. Nə edək, səbrli olmaq lazımdı. Düşünürəm ki, futbolumuza lazımam. Lazım olmasaydım heç bir nəfər də mənə zəng vurub maraqlanmazdı. Ona görə də bütün maraqlanan insanlara minnətdaram, onlara təşəkkürümü bildirirəm".