Minnətdarlıq himni

Georgi Nikolov 

Böyük jurnalistin və futbol adamının ölümündən sonra ruhumda qopan fırtınanın bir qədər sakitləşməsini gözləməyə məcbur idim. Dostum Məzahir müəllim barədə ürək sözlərimi dilə gətirməyə yenə də çətinlik çəkirəm.

Onu ilk dəfə 2007-ci ildə, kabinetdə görmüşdüm. Məni çox böyük ürəyi, vitse-prezidenti olduğu Bakı Futbol Federasiyasına - öz işinə bəslədiyi inanılmaz sevgisiylə mat qoymuşdu... Hə, "Sabahın ulduzları" layihəsinin uğurlu alınmasında, o turnirdə futbolun nə demək olduğunu öyrənən yüzlərlə uşağın vətənpərvər ruhda böyüməsində məhz Süleymanzadənin əməyi danılmazdır. 

Kimsə həmin balaca "ulduzlar"ın arasından neçə futbolçu çıxdığını araşdırsa, söylədiklərimi daha yaxşı anlamış sayılar. Amma böyüyəndən sonra peşəkar idmançı ola bilməyənlər də heç nə itirmədilər. Onların hər biri futbol, idman mübarizəsi, dostlara sevgi ilə hələ erkən yaşda tanış olmuş insanlar kimi yaşayacaq, ürəklərində isə Məzahir müəllimin irsindən dəyərli pay daşıyacaqlar.

O və Bakı Futbol Federasiyasındakı məsləkdaşları ilə tez-tez bir araya gəldiyim günləri xatırlayarkən məmnunluq və minnətdarlıq hissi keçirirəm. Yaxşı ki, belə dəyərli insanları tanımışam... 

Açığı, futbol başbilənlərinin BFF-ni niyə bu günə saldıqlarının səbəbini başa düşə bilmirəm. Patriotik və olduqca uğurlu layihə futbol məmurlarının hansı planlarına və necə mane olurdu? Məzahir müəllimi və yardımçılarını fəliyyətsiz qoyanların əsl məqsədi nə idi? Bu sualların cavablarını bilən varmı?

Son illərdə təəssüf ki, Məzahir müəllimlə tez-tez yox, ara-sıra əlaqə saxlayır, dərdləşirdik. Son söylədiklərindən biri də belə idi:

"Nə işim var, nə də sağlamlığım... Yaradıcılıqla məşğul oluram".

BFF qədri bilinməyən adam üçün hər şey idi... Həm iş, həm də sağlamlıq...

Kainatda heç nə izsiz yox olmur! Bu dünyada itirdiyinizi başqa dünyada tapacağınız dəqiqdir. Ona görə də sənin əbədi futbol meydançalarının üzərində daim parlaq işıq yanacaq, əziz Dostum.  

Eksklüziv olaraq Fanat.Az üçün