Və səhəri gün. Hər kəs bir-birindən soruşurdu: “Axşam oyuna baxdın?”. Cavablar eyni idi: “Stadionda idim”. Oyunu müzakirə edənsə demək olar ki, yox idi. “Gücümüz buna çatır” fikri hər kəsin nitqinə hakim idi. Və bir də başla razılıq jestləri…
Həqiqətənmi gücümüz buna çatır? Əvvəlcə oyundan danışaq. Nə baş verirdi? Qısaca onu demək olar ki, “Qarabağ” start həyəcanından çıxa bilmədi və 6-cı dəqiqədə erkən qol “gəldi”. İkinci qolu isə həm də qapıçının səhvi kimi dəyərləndirmək olar. Əvəzetmələr oyunu canlandırdı, amma bu dəyişikliklərin vaxtında edilməməsini məşqçinin qorxusu kimi qiymətləndirsək, bizi heç kəs qınamaz. Əslində Qurban Qurbanov səhvini də etiraf etməyi bacaran BÖYÜK məşqçidi. Amma Qurbanovdan qabaq məğlubiyyətin səbəblərini biz də araşdıraq bir. Səbəblər cox ola bilər:
1. Rəqibi duzgün analiz etməmək;
2. Rəqibin “Qarabağ”ı və aparıcı futbolçuları daha dəqiq təhlil etməsi;
3. Verilən tapşırıqların futbolçular tərəfindən yerinə yetirilməməsi;
4. Psixoloji durumm
5. Ustalıq səviyysi və s…
Düzdü, sadaladığım səbəblərin hər biri məğlubiyyətə öz töhvəsini verdi, ancaq ən böyük səbəb 5-ci variantdı məncə – ustalıq səviyyəsi.
Yadımdadı ötən il “Neftçi”nin APOEL səddini keçəcəyinə Böyükağa Hacıyev və komandası inanırdı və keçdı. Düzünü deyim, o qələbə mənə də yuxu kimi gəlirdi, düşünürəm elə hamıya da. Sonradan hamı bu klubun gücünə inandı. Hətta “Rubin”ə, “Partizan”a Bakıda qalib gəlmək olar” kimi ümidləri hərkəsin göz işartılarından sezmək mümkün idi. İnam, ümid budu!
Dünənsə “Qarabağ”…
… məğlub olmadı. Niyəsini də deyim. Əgər otuz mindən çox insan Almaniya komandası ilə oyuna baxmağa qələbə əzmi ilə gəlirsə, artıq bu “Qarabağ”ın qələbəsi, azarkeşlərin komandaya inamının nümayişidi. Mən Qurbanova inanıram, bundan sonra da inanacam. Qurbanov son dövrlərdə Azərbaycanda yetişən ƏN BÖYÜK məşqçidi. Onun intizamı, əxlaqı, komandasında formalaşdırdığı mühit də böyük hərflərlə yazılmağa layiqdı.
“Qarabağ” məğlub olmadı. Amma…
Əmma burasındadı ki, uğur dalınca qaçan, qələbə olsaydı “mən də stadionda idim” demək üçün oyuna gələn bəzi “azarkeşlər” qarşılaşma bitməmiş tribunaları tərk etdi. Bunun bir adı var – mədəniyyətsizlik! Bu, onu göstərdi ki, bizdə azarkeş mədəniyyəti yoxdu.
Dünən hamı özünü Qarabağlı kimi göstərməyə çalışırdı. Bir sual verim, ay qarabağlılar, “Qarabağ”ın çempionat oyunlarında harda olursunuz? Dünənki oyuna gələnlərin 20 faizi çempionat oyunlarına gəlsə,“Qarabağ” hər il çempion olar. Dünən tribunaların əksəriyyətini saxta qarabağlılar doldurmuşdu. Boğazdan yuxarı danışanlar.
Bu gün “Qarabağ” azarkeş qarşısında hesabat verməlidisə, onu çempionat oyununa gələn 500-1000 tərəfdarına verməlidi. Amma onların da “Ayntraxt”la oyunda varlığı hiss olunmurdu. Qarışmışdılar “semiçka” çırtlayanlara.
Hələ Almaniyada cavab oyunu var. Hələ qarşıda çempionat oyunları, çempionluq iddiası və Çempionlar Liqası var. Hələ qarşıda neçə-neçə Almaniya, İngiltərə, Hollandiya komandaları var.
Haydı, “Qarabağ”!
Haydı, Qafqazın “Barselona”sı!
Haydı, Qurban!
Əli Sahib