Ağ dumanın apardıqları

O gün sonuncu arzunu söyləmək imkanı verilmişdi sanki. Amma kimsənin özünü düşünmək vecinə deyildi. Hər şey xatirələrdə qalacaqdı.

Yox, son idi!

O ağ duman nələri aparmadı ki? Əvvəlcə "Neftçi"nin ruhu gözdən itdi. Sonra "Xəzər Lənkəran", ən sonda da Böyükağa Hacıyev!

Elə bu günlər idi. Düz 5 il əvvəl. "Xəzər Lənkəran" "Neftçi"ni qəbul edirdi. Oyunun son dəqiqəsində diqqətdən yayınıb "Xəzər"in ehtiyat oyunçular skamyasının yanında dayanıb bitməsini gözləyirdim ki, meydançaya daxil olub isti-isti müsahibələr alım. Qəribə bir hiss var idi. Duman o qədər qatı idi ki, sanki canlı baxdığım matça radiodan qulaq asırdım. Oyunu isə künc bayrağına yaxın azarkeşlər şərh edirdi. Onların səsi nəsə baş verdiyini hiss etdirirdi. Amma nə idisə, onu nə meydanın mərkəzinə qədər gələn "Xəzər"in qapıçısı Orxan Sadıqlı görürdü, nə də biz. Arada operatorum, "Sənan, oyunçuları hardan tapacağıq" deyə soruşaraq, ürəkdən bir güldü də.  

Qəfil stadion yeriməyə başladı... Elə bil qolun zəlzələsindən dalğa yarandı və yanımdakı hər kəsi "Neftçi"nin qapısına apardı. Gülə bilərsiz, amma o gün ordaydızsa gülünəcək yox, heyrət ediləcəkdi.

O, derbi idi.

Elə dünənki də. Bəxtdən dünən də baş hakim Rəhim Həsənov idi. Həsənovun bu xatirəsi yalnız bir həftəlik - Ştuxlikdən qiyməti alana qədər olar. Bir də 5 il əvvəli soruşun. Dumanın azacıq seyrəldiyi saniyələri belə əzbər deyər.

 

"Qarabağ"la "Qəbələ"nin oynadığı derbi deyildi. Heç ruhu da deyildi. "Səbail", "Sabah", "Zirə", "Keşlə"nin oynadıqlarında nə oyun, nə də ruh axtarın. O ruhlar göylərə çoxdan çəkiliblər. Onları Lənkərandakı arabaçının qələbə duaları, üzü mazutun içində olan neftçinin ürək döyüntüləri, Qarabağda döyüşənlərin, itirənlərin sızıltısını azacıq unutmaq arzusu buralarda saxlayırdı. 

Hə, bir də oyundan sonra "Qəbələ"nin kapitanı Cavid Hüseynov deyib ki, əvvəlki illərlə müqayisədə büdcəmiz kifayət qədər azalıb. Bu mübarizə əzmimizə mane olmur, amma təsirsiz də ötüşmür. "Qarabağ", "Qəbələ", derbi, büdcə...

90-cı illərin axırlarında siqaret rahat tapılmırdı. Xüsusən də məktəbli yaşda olanlar üçün zülm idi. Adətən biri bir siqaret yandıran kimi o birilər axırda onlara da saxlamasını istəyərdilər. Amma çox zaman bu saxlanılan hissə o qədər kiçik olurdu ki, kənardakılar "dırnağının iyi götürdü" aləmi deməklə acgözlük etdiyini çatdırırdılar. Bu derbini də 5 il əvvəl çəkmişdilər, indi dırnaq iyi gəlirdi.

  

O ağ duman nələri aparmadı ki?