Bütün matçlar eyni günə salınmışdı. "Əlincə Arena”da 3-4 jurnalistin matçı canlı izləməsi təbii hal idi. Yekunda hərəyə 1 xal qazanan tərəflərin mübarizəsi öncədən böyük gərginlik vəd etsə də, media mənsublarının çoxunun digər matçlara üstünlük verməsi başadüşülən idi...
... Marko Deviç simulyasiyaya görə sarı vərəqə alandan sonra referidən əl çəkmədi, növbəti "sarı”nı alıb debütantı yenə çətin vəziyyətə saldı, həmin epizoda qədər yetirmələrinə göstərişlər verən Elşad Əhmədov sakitləşdi... Bu mövsüm varlığıyla yoxluğu bilinməyən Elvin Məmmədovun baxımlı qolunun ardından şübhəsiz, Əhmədovun ruhundakı ümid işartıları bir qədər də öləzidi...
Fasilədən sonra isə meydanda azlıqda qalan komandanın hansı olduğunu müəyyənləşdirmək olmurdu. "Sabah” "kimyaçılar”a çətin anlar yaşadır, Cavid İmamverdiyev "10 nömrə” işini məharətlə görürdü. Böyük boşluqlar fonunda ikinci zonada at oynadan meydan sahibləri Rəşad Eybovla bərabərlik qolunu vurmasaydı, "Sumqayıt” haqq etmədiyi zəfərə qovuşacaqdı. Bu dəfə idman tanrısı ədalətsizliyə göz yummadı – 1:1.
Gərgin duelin əsas qəhramanı isə meydanda deyildi. Ötən tur texniki zonadan qovulan Ayxan Abbasov köməkçisinin başının üstündə tribunalara toplaşanlara emosianal tamaşa göstərirdi.
14-cü dəqiqədə Əli Babayevin aldığı xəbərdarlığa "Orxan, 10-cu dəqiqədi, paylayırsan” qışqırtısıyla reaksiya verən Abbasov başladı... Nəfəsi kəsilənə qədər qışqırmasını, ara-sıra işlətdiyi küçə söyüşlərini həm azsaylı jurnalistlər, həm də 5-10 addımlığında bir araya gəlmiş fanatlar eşidirdi. Futbolçuların xanımları Azərbaycan türkcəsində yəqin ki, heç nə başa düşmürdülər. "Hirs yumağı”nın media mənsubları üçün ayrılmış sektorun lap yaxınlığında sərgilədiyi aqressiv davranışla hamıya mane olmasını belə cinayət saymağa dəyməz. Baş məşqçidi də, emnosialarını cilovlaya bilmirdi.
Final fitində qarşısındakı dəmir dirəyə ilişdirdiyi təpikdən polis serjantı səksəndi... Paltardəyişmə otağından gələn səslər konfrans zalında aydın eşidilir, içəridəkilərə ironik təbəssüb bəxş edirdi. Yenə bağırtılar, yenə küçə söyüşləri, ittihamlar, hədələr... Nəhayət, bəstəboy adam kandarda göründü, ətrfdakılara məhəl qoymadan dişləriylə dilinin arasında qalan növbəti "ikimərtəbəli söyüş”ə azadlıq verdi...
Yox, köməkçisinin konfrans zalındakı məyus çöhrəsindən danışmayacam. Mənə maraqlı olan 3-cü dövrədə qələbə üzü görməyən "Sumqayıt”ın ümumi durumudu. Gəldiyim qənaəti sizlərlə paylaşacam:
1.Riad Rəfiyev klub prezidenti olmağa layiq deyil. AFFA-nın baş katibi Elxan Məmmədovun Kamran Quliyevin məlum xəyanətindən sonra "Sumqayıt”a yolladığı Rəfiyevdə başqan xarizmasının olmaması ümumi intizamsızlığın əsas səbəbidi. Hələ "Keşlə”yə rəqib meydanında 1:2 hesabıyla yenildikləri matçda özündən çıxan Abbasovu yalvarışlarla sakitləşdirməyə çalışan Rəfiyev subordinasiya adlı ana anlayışı özü də tərk etmir.
2.Ayxan bəy ya ona mane olan xarakterini "rəndələməyi” öyrənməli, ya da məşqçilik karyerasına son qoymalıdı. Psixoloqa müraciət etməsi də vacibdi. Futbol bir yana, cavan yaşda səhhətində ciddi problem yarana bilər.
3."Sumqayıt”da ən yaxın gələcəkdə futbolçulardan kiminsə Ayxan bəyə fiziki təzyiq göstərdiyini eşitsək, şəxsən təəccüblənmərəm. Peşəkarlıq bəlli məsələdi, ancaq təhqirin cavabının gec-tez ağır şəkildə gələcəyi şübhə doğurmur.
4.Heyət o qədər də bərbad deyil. Qeyri-sabit çıxış isə daha çox psixoloji məsələdi. Oyunçuların üzərindəki təzyiqi ilk növbədə baş məşqçi yaradır. Onun komandada qalmasını istəməyənlərin sayı istəyənlərin sayından 2 dəfə çoxdu.
NİHAT
Fanat.Az