Bizi gözləyən aqibət: Leş bir yana, baş bir yana

Bir həqiqət var: yenicə kollektiv məşqinə qoşulan futbolçuların əksəriyyətinin fiziki durumu bərbaddı. Kimsə deyə bilər ki, onlayn məşqlər, filan... Allah eşqinə özümüzü aldatmayaq. Futbolçularımızın çoxunun necə "peşəkar” olduğunu bilirik. 

 

Məşqçilərimiz də bilir, amma susurlar. Axı necə ola bilər ki, 3 aya yaxın fasiləni 20 gün məşqlə bərpa edə biləsən? Əslində özünə peşəkar deyən məşqçilər futbolumuzun kabinet idarəçilərinə başa salmalıydı bu durumu. Əvvəllər 10-15-20 gün fasilədən sonra intensiv məşqlər, yüklənmələr, yoldaşlıq görüşləri ayyarımı əhatə edirdi. Yenə də futbolçularda "axsaqlıq” hiss olunurdu ki, bunu da məşqçılər fiziki yüklənmənin nəticəsi kimi görürdü. 2-3 həftəyə də bu problemlər aradan qaldırılırdı. Normal məşqlər olan dövrdə həftədə 1 oyunu zorla oynayan futbolçularımız dörd gündənbir necə oynayacaq? 

Kütləvi zədələnmələr qaçılmazdı. Hələ çempionat bərpa olunmamış başlayacaq bu zədələr. Məşqçilərimiz bunu bilmir? Bilə-bilə niyə növbəti mövsümü qurban verirlər. Olmazdımı ki, komandalar növbəti "futbol ili”nə hazırlıqlarını normal proqramla başlasınlar, zədə riskləri azalsın, yoldaşlıq oyunları keçirsinlər?

Səmimi olaq, cənab klub idarəçiləri və baş məşqçiləri, kimə sərf edir indi çempionatın başlaması?

Heç nə demirəm, gözləyək! Çempionatın bərpasına qədər və ondan sonra futbolçuların meydanda "leş bir yana, baş bir yana” qaldığını görəndə danışarıq. Mətbuata  "çempionat bərpa olunmamalıydı” açıqlaması verən  məşqçilər də olacaq. Hələ nələr olacaq, nələr...

 

Hələlik!