Daha öncə səfərdə Moldova seçməsini yenən (2:1) milli 4 gün sonra Skopyedə Şimali Makedoniyaya da 3:1 hesablı məğlubiyyət acısı yaşatdı. Təmsilçimizin ardıcıl 5 qələbə qazanması indiyədək bacarmadığı nəticədirsə, heç vaxt üstələyə bilmədiyi rəqibi qonaq qismində udması daha bir ilkdir. Görünən budur ki, yazda Canni De Byazinin komandasının AÇ-2024-ün seçmə mərhələsində inamlı görünməsini arzulayanlar bu nəticələrin ardından bir qədər ümidlənib.
Əlbəttə, seçmə mərhələdəki rəqiblərin səviyyəsi daha üstün, matçların statusu fərqli olacaq. Belçika, Avstriya, İsveç və Estoniya milliləri ilə qarşılaşacaq komandamız yer aldığı F qrupunda yalnız estonlardan üstün sayılır ki, bu da ümumi planda acı reallıqdan başqa bir şey deyil. Nəzərə alaq ki, son iki yoldaşlıq görüşünə səfərdə çıxan Azərbaycan yığması martın 24-də Avstriya, 27-də isə İsveçin qonağı olacaq. Bəs görəsən, italiyalı mütəxəssisin çalışdırdığı kollektivdə nə dəyişib? Bu dəyişikliklər böyük xəyallar qurmağa imkan verirmi?
Milli "artırıb", yoxsa De Byazi?
Bəlli, De Byazinin ölkə futboluna uyğunlaşması nəzərdə tutulandan çox vaxt aparıb. Komandanın "onurğa"sını formalaşdırmağa çətinlik çəkən italiyalı 4-5-1 düzülüşünün ən düzgün variant olduğuna inanana, futbolçuları tək-tək tanıyana qədər futbolsevərlər sıralanan məğlubiyyətlərə tamaşa etmək məcburiyyətində qaldı. Hiss olunur ki, artıq əcnəbi çalışdırıcı özü işinə yanaşma baxımından xeyli "artırıb" və bu, millinin yalnız nəticələrində deyil, həm də ortaya qoyduğu oyunda da əksini tapır.
Yaxşı heyət, geniş seçim imkanı
De Byazinin sərəncamında kifayət sayda futbolçu var və indiki heyəti müstəqillik dönəminin ən yaxşısı sayanlar üstünlük təşkil edir. Yalnız hücum xəttini götürsək, Zaqreb "Dinamo"sundan Mahir Emreli, İsveçrə "Qrashopper"indən Renat Dadaşov, "Qarabağ"dan Ramil Şeydayev və Musa Qurbanlı (millidəki 5-ci oyununda qol hesabını açan Qurbanlının "ön cəbhə"yə aqressivlik, təzyiq gətirməsi ayrıca vurğulanmalıdır) var ki, onlardan da hər biri "nizənin sivri ucu"nda nələrsə edə biləcək, "9 nömrə" özəllikləri olan futbolçulardır. Düzdür, italiyalı Emreli və Şeydayevdən vinger mövqeyində faydalanmağı üstün sayır və bu, yetərincə effektli alınır. Ancaq istər Mahir, istərsə də Ramil ön xətdə başqa tapşırıqları da yerinə yetirməyə hazır adlardır. Cari mövsüm Misli Premyer Liqasında əla mübarizə ilə diqqət çəkən "Sabah"ın iki futbolçusunun - Anatoli Nuriyev və Namik Ələsgərovu da unutmayaq.
Meydanın mərkəzindəki Riçard Almeyda - Aleksey İsayev - Emin Mahmudov "üçlüy"ü adından söz etdirirsə, yazda "Neftçi"nin zədəlisi Eddi İsrafilovun da yığmanın gücünə güc qatacağını güman etmək mümkündür. Hə, bu 3 oyunçunun əvəzləyiciləri hələ çox şey öyrənməlidir. Ancaq azı qarşıdakı tsikldə "qoca" Almeyda, yaşı 30-u ötmüş kapitan və Skopyedə yersiz penaltiyə səbəb olan İsayevdən çox şey ummaq olar.
Yığmanın qapıçı probleminin olmadığı faktdır. Böyük Avropa təcrübəsinə malik Şahruddin Məhəmmədəliyevin yerini itirəcəyi inandırıcı deyil. Razılaşaq ki, "Səbail"in qolkiperi Emil Balayevlə "Qəbələ"nin "çərçivə" qoruyucusu Səlahət Ağayev yalnız Məhəmmədəliyev zədələnəcəyi və ya cəzalı duruma düşəcəyi təqdirdə, start "11-lik"də yer ala bilər.
Bircə "yanan" mövqe var
Dördlü müdafiənin sol cinahı Makedoniya ilə matçın ən yaxşılarından olan və yığmada ilk qolunu vuran Emin Cəfərquliyevin ixtiyarındadırsa, "Sabah"ın mərkəz müdafiəçisi Bəxtiyar Həsənalızadənin yığmadakı son iki oyunu kifayət qədər ümidvericidir. Bəxtiyar istər Anton Krivotsyukla , istərsə də Bəhlul Mustafazadə ilə çiyin-çiyinə mübarizə apardığı qarşılaşmalarda tez-tez zədə alan Bədavi Hüseynovu əvəzləyə bildiyini isbatlayıb. "Arxa cəbhə"nin sağ "qanad"ını isə "yanan" mövqe adlandırmalıyıq. Əslində mərkəz müdafiəçisi olan Höccət Haqverdinin hücuma yaxşı dəstək verməyi bacarmaması, birəbir mübarizələrdə etibarlı görünməməsi başadüşüləndir. Son qarşılaşmada kobud oyuna görə meydandan qovulan "Traktor"un futbolçusu Maksim Medvedevin yoxluğunu unutdurmaq işinin öhdəsindən gəlmir. Bəlkə də De Byazi "Sabah"ın daha bir oyunçusunun - kifayət qədər istedadlı və işlək oyunçu olan Amin Seydiyevin müdafiənin sağında möhkəmlənməsinin konturlarını cızmalıdır.
Nəyə gücümüz çatar?
AÇ-2024-ün final mərhələsinə vəsiqə qazanmaq perspektivlərini müzakirə etmək eyforiyaya qapılmaq sayılar. Şübhəsiz, futbolda mümkünsüz heç nə yoxdur. Ancaq real yanaşsaq, F qrupunda Avstriya və İsveçi qabaqlayıb pley-offa çıxmaq təmsilçimiz üçün çətin yox, çox çətin hədəfdir. Gerçəkliklə uzlaşan arzular təmsilçimizin 10 xallıq seçmə mərhələ rekordunu yeniləməsi, rəqiblərinə çətinliklər yaratması, bir sözlə yavaş-yavaş qapazaltı təyinindən qurtulub "bərk qoz" imici formalaşdırmasıdır. Bu komandanın, bu heyətin belə böyüməyə gücü çatar. Ardıcılı qələbələrdən qaynaqlanan ruh yüksəkliyi, özünəinam fonunda artıq meydanda komandaya bənzəyən yığmamızın mümkün olanın ən yaxşısını etdiyini görmək arzusu ilə...
Nihat Ağasoy