Səmavi qılıncın qızıl ucu

Georgi Nikolov

Bəlkə də bu bloq yalnız futboldan yazdıqlarımı oxumağa adət edənləri təəccübləndirəcək. Axı mənim qılıncoynatma ilə nə işim ola bilər ki?

Əslində isə vəziyyət fərqlidir. Mənim uşaqlıqdan qılıncım olub. Atamın – müasir Bolqarıstan pentatlonunun ustalarından birinin sayəsində...

Əvvəllər məni at ayaqlarının, tapançalardan açılan atəşlərin, hovuzda çalxalanan suyun səsi əsir edirdi... Ancaq hər şeydən çox qılıncoynadanların duellərini sevirdim. Onların maskalarının, metal parıltısı ilə göz qamaşdıran geyimlərinin, şaqqıltısı ilə vəcdə gətirən qılınclarının heyranıydım.

Açığı, sonradan özüm də qılıncoynatmayla məşğul oldum, tennislə maraqlandım. Ancaq heç birində usta adına layiq görülmədim. Hərçənd indi də qılıncoynatma ən sevdiyim idman növlərindən biri kimi həyatımda xüsusi yer tutur.

2008-ci ildə Bakıda keçirilən qılıncoynatma üzrə Avropa çempionatını yaxşı xatırlayıram. “Soyuq silah” ustalarının məharətini ortaya qoyduğu həmin yarışı canlı izləmişəm. 

Azərbaycan təmsilçisi Anna Baştanın Misirdə keçirilən dünya birinciliyində finala yüksələrək qazandığı böyük uğura çox sevindim. Hə, bəlkə də Anna və məşqçiləri “qızıl” əldən çıxdığına görə üzüldülər. Amma razılaşaq ki, belə yarışda finala yüksəlmək böyük yox, çox böyük nailiyyətdir.

Bəli, Anna bacardı! Onun səmavi qılıncının sivri ucunun qızıla toxunması sadəcə, zaman məsələsidir.

Eksklüziv olaraq Fanat.Az üçün