Şahin Diniyev “At”lardandanışdı - MÜSAHİBƏ

 

- Doğrusu, məlumatım yoxdu. Maraqlanmağa vaxtım olmayıb, bunu astroloqlar daha yaxşı izah edə bilər. Bir şeyi bilirəm ki, Allahın qoyduğu qanuna heç bir heyvan, heç bir varlıq mane ola bilməz. Hər şeyin başında Allah durur. Yəni, mən belə iddiaları ciddi qəbul etmirəm.

 

- Həmin il mən “Qarabağ”ın baş məşqçisi idim. Bu vəzifəyə 2001-ci ilin avqustunda təyin olunmuşdum. Amma 2002-ci ildə nəinki futbolumuzda uğur, ümumiyyətlə, futbol yox idi. Məlum hadisələr üzündən AFFA-nın bayrağı altında keçirilən çempionat 13 ayadək dayanmışdı. Həmin At ilində futbolumuzda durğunluq idi. Yəni, pis dövrə düşdü. Bunun bir daha təkrarlanmasını arzulamıram.

 

- Həmin il də xalqımıza böyük faciə üz verib. 20 yanvar hadisələri olub. O ildə də yaxşı bir şey görmürəm. Bu, faciəli tarix idi. Amma həmin il futbol aləmində uğurlarım olub. Çox yaxşı futbol oynayırdım. Legioner həyatı sürürdüm. 1990-cı ildə Moldova “Nistru”sunun heyətində SSRİ çempionatının I dəstəsində çıxış edirdim. Elə həmin il Rusiya “Fakel”inə keçdim. Futbolçu kimi problemlə üzləşmirdim. Amma ən yaxşı dövrüm 12 yaşımda olub. Ümid edirəm ki, 48 yaşıma təsadüf edəcək 2014-cü il də daha yaxşı olacaq.

 

- Həmin il uşaq idim. Öz sahəm üzrə çalışmırdım. Sadəcə, kiçik problemlərim vardı: dərs oxumaq, “5” almaq. Həqiqətən də yaxşı oxuyurdum, əlaçı idim.

 

- Bunu orta məktəb illərində eşitmişdim. Lakin 1966-cı ilin futbolumuz üçün nə qədər uğurlu olduğunu ilk dəfə 1983-1984-cü illərdə Anatoli Banişevskidən öyrəndim. Həmin vaxt Banişevskinin rəhbərliyi altında Mingəçevirin “Avtomobilçi” komandasında məşq edirdim. Onun işinə yaxından bələd olduqca anladım ki, doğrudan da ən uğurlu dövrün ən böyük qəhrəmanının rəhbərliyi altında çalışıram.

 

- Nəinki ailəmizdə, ən yaxın qohumlarımız arasında da beləsi yoxdu.

 

- Yeni İllə bağlı arzularımı 3 yerə bölərdim. Əvvəla, ailə, dost-tanış, qohum-əqrəbalarımdan heç kimin səhhət sarıdan əziyyət çəkməmələrini diləyirəm. Çalışdığım sahədə iddialı bir “Rəvan”ı formalaşdırmağı çox istərdim. Vətənlə bağlı arzum isə Qarabağın Azərbaycana qovuşması, qayıtmasıdı.

 

- Atın xüsusiyyətlərini bilirəm. At hər cəhətdən insanlara yaxındı. İt və at ən sadiq heyvanlardı. Həm də at - arzu, muraddı. Azərbaycan tarixində olan qəhrəmanların bu adı qazanmasında atların böyük rolu olub. At qəhrəmanlıq simvoludu.

 

- İnsanda ən böyük inam Allaha olmalıdı. Dalınca gələn bəzi xırda məsələlər isə ümidlərdi. İnsan həmişə çətin vəziyyətdə olduqda ümidlərə, qurduğu xəyallara, gələcək uğurlara daha çox bel bağlayır. Amma mən deyə bilmərəm ki, bu il hamıya uğur gətirəcək. Həm həyatda, həm də idmanda bəxt də böyük amildi. Xüsusən, məşqçi üçün.

 

- Hər insana Allah tərəfindən şans verilir. Sadəcə, bu şansları dəyərləndirmək qabiliyyəti olmalıdı. İndiyədək nəyə nail olmuşamsa, özüm qazanmışam. Kənar qüvvələr sayəsində yox, öz savadım, öz ağlım, öz işim, öz oyunum hesabına əldə etmişəm. Mən özümü xoşbəxt sayıram ki, məhz bu amillər sayəsində buradək gəlib çatmışam. 13 yaşımda Bakıya gəlmişəm. Ailəmiz rayonda, özüm də azyaşlı... Ondan sonra öz həyatımı özüm qurmuşam. Şükür Allaha, indi isti ocağım da, ailəm də var. Bunlara nail olduğum üçün özümü xoşbəxt sayıram. Uğurlarımı bəxt amili ilə izah edərdim. Uğur da, uğursuzluq da bəxtdən irəli gəlir. Hər bir insanın həyatında ağ və qara xətlər olur. Fikrimcə, mənim həyatımda daha çox ağ xətt var. Bura qədər gəlib çatdığım üçün özümü xoşbəxt sayıram.