Samiraldonun futbolçulara təklifi: \"Saçınızın rəngini göy, qırmızı edək\"

 

- Mən idmanın ancaq bir növünü sevirəm, o da bal rəqsləri. İllərlə məşğul olmuşam. Hətta çempion da olmuşam. Neçə vaxtdı atmışam deyə çəkim də artıb. İdman yaxşı məşğuliyyətdi. Ancaq hər insanın ruhuna uyğun idman növü var. Məsələn, mən işimi-gücümü atıb saatlarca futbol matçlarına baxa bilmərəm. Buna səbrim çatmaz. Futbol ilə bağlı anlayışım da yoxdu, marağım da yoxdu. İnsanlar var ki, həyatlarını futbola həsr edirlər. Tək futbol yox, döyüş növləri ilə də heç vaxt maraqlanmamışam, məşğul olmamışam. Mənim ruhuma uyğun olan ancaq bal rəqsləridir.

- Oyyy... İzləmişəm. Dünya çempionatını. Bildiyiniz kimi, mən imicmeykerəm. İllərin stilistiyəm. Futbolçulara maniken kimi baxmışam. Dünyaca məhşur futbolçuların saç düzümlərindən, onların imiclərindən oğurlamışam. Və bu imicləri müştərilərimin üzərində tətbiq edib pulumu qazanmışam. Yəni, buna görə futbola baxmışam.

- Əvvəl Ronaldonu çox bəyənirdim. İndi isə Messini. Baxır da, baxır... Bizimkilərdən var idi. Adları yadımdan çıxıb. Ancaq bizimkilərdən də yaraşıqlı olanlar var. Düzdü, bizimkilər elə də ucaboylu deyil, amma yaraşıqlı uşaqlarımız var. Əsasən Sumqayıtdan olan futbolçuları tanıyıram. Onlar yanıma gəlirdilər. Çox yaraşıqlı olanları var.

Bir məqamı da qeyd edərdim. Bizim futboçularda komplekslər var. Tək onlarda yox, cəmiyyətdə komplekslər var. Niyə belə etdi və s. tipli qınaqlar. Dünyada isə belə şey yoxdu.

- Deyir  sabah oyunumuz var, daha fərqli, diqqət cəlb edən görsənmək istəyirəm. Bildiyiniz kimi, futbolçular meydanda hamısı eyni geyimdə olur deyə, daha çox saç düzümü, saqqalla diqqətdə ola bilirlər.  Mən təklif etmişəm ki, saçınızın rəngini göy, qırmızı edək. Onlar deyiblər ki, "yox, yox, yox". (gülür)...Ancaq saç kəsimlərində problem olmayıb. Sadəcə rəngləmə də problem olub.

- Heç vaxt futbol oynamamışam. Uşaqlar gedib oynayırdılar. Mən pəncərədən belə baxmırdım. Futbola baxınca, rumba, ça-ça-ça, tanqo oynayardım. O vaxtı indiki kimi "youtube" yox idi. Musiqi ilə özüm ritm tutub, rəqs edirdim.

- Yox, yox. Mən özüm də kobud insan deyiləm axı. Baxmayaraq ki, bu həyatda, bu cəmiyyətdə kobud olmalısan. Ancaq mən kobudluğu öz həyatıma aşılamadım. İstəsəm ola bilərəm. Ancaq alınmır. Mən kobudluq eləsəm belə, elə düşünürlər ki, zarafat edirəm, şirin alınır. (gülür)...