“Sən bizim ellərin ruhuna bir bax, bizdən inciməyib bir əziz qonaq”.
Azərbaycan xalqı qonaqpərvər xalqdır. Amma, tanrısına şıllaq atanların və çorəyi dizinin üstündə olanların dərsini layiqincə verməyi də yaxşı bacarır. Ən yeni tariximizdə bunun bir daha şahidi oldular. Dəmir yumruğun səsi hələ uzun müddət qulaqları cingildədəcək. Əməlindən nəticə çıxarmayanların aqibəti yaxşı heç nə vəd etmir və təəssüf ki, onların sayı gün-gündən artır. Həmin siyahıya bu günlərdə bir italyan da əlavə olundu. Adı Canni, soy adı De Byazi olan bu şəxs nədənsə özünü heç canlara dəyən oğlan kimi aparmır. 2020-ci ildə bəh-bəhlə milli komandamızın sükanı həvalə olunan çalışdırıcı yolun sonunda idarəetməni itirərək qəza vəziyyətləri yaradır. Həmkarlarımın qarşısından bir neçə dəfə “qırmızı işıqda” keçsə də, müəyyən səbəblərdən cəzadan qurtulan sinyor Byazi Brüsseldə nəhayət “radara düşdü”.
Bilmirəm, italyan ünsiyyətində axmaq sözü hansı çəkini daşıyır, bizim cəmiyyətdə bunun nə demək olduğunun izaha ehtiyacı yoxdur. Görünür son 3 il yarım müddətində bunu italiyalı qonağa başa salan olmayıb. Əks təqdirdə, Canni bu ifadəni ziyalı təbəqəsinin aparıcı qövmlərindan sayılan jurnalist camiəsinə qarşı işlətməyin xüsusi cəsarət və ya özunun təbirincə desək axmaqlıq tələb etdiyinin fərqində olardı. Sevincini köməkçisinə təpik atmaqla ifadə edən “ağsaqqal” deyəsən bu şakərindən əl çəkə bilmir. İndi də media qarşısında bu qabiliyyətini nümayiş etdirməyə başlayıb. Bacarıqsızlığına kiçik bir işarə kifayətdir ki, özündən çıxıb, təpik ata-ata konfrans otağının qapısını da səhv salaraq aradan çıxsın. Hələ “saman altdan su yeritməyi” də varmış... Cənab Byazi bunu üzə deməyə cəsarət etmədiyi sərsəm ifadələri xəlvəti fransızca yerli jurnalistlərə eşitdirməklə isbatladı. Dərhal alacağı adekvat cavabdan qorxan birinin əcnəbi həmkarlarımıza guya cəsarətli biri kimi görsənmək istəyi kənardan çox cılız təsiri bağışlayırdı əslində. Bunu belçikalı jurnalistlərin mimikasından sezmək heç də çətin deyildi. Çörəyini yediyin məmləkətin vətəndaşına qarşı həqarət hələ heç kimə başucalığı gətirməyib. Bu, nə hazırda milyonlar qazandığın şərqdə, nə də ehtiyac duyulmadığın qərbdə normal qəbul olunmur, cənab De Byazi. Üç il yarım ərzində ortaya bir iş çıxara bilməyənin, sonu çatdığını hiss edərkən çıxardığı hoqqaların qarşılığında biz tərəflərdə "bərəkallah" deyirlər. Bu ifadə adətən özünü camaat içində apara bilməyən, cətin tərbiyyə olunan uşaqlara ünvanlanır. Belə halda həmin adama cavabdeh olanlar, ətrafdakılara üzrxahlıq etməklə ədəb-ərkan nümayiş etdirirlər. AFFA rəsmilərinin Brüsseldəki xoşagəlməz hadisədən xəbər tutduqdan dərhal sonrakı davranışı kimi. Uşaq, dəliqanlı cavan üçün üzrxahlıq edərlər, cənab Byazi. Ahıl yaşında kimisə xoşagəlməz duruma salanları isə jurnalistlərə qarşı işlətməyi sevdiyiniz ifadəyə qonaq edirlər. Qonaq demişkən, bir daha xatırladım, biz qonaqpərvər xalqıq. Amma, özünü apara bilməyən qonağı da İsveçlə oyundakı qol sevincinizə uyğun şəkildə yola salmağı bacarırıq.
Üzüsulu getmək məsləhətdir, əslində çağırılmamalı olan çağırılmış qonaq. Halal süfrə arxasında harınlamışların aqibəti yaxşı olmur. Köhnə tüfəngini də məşqçi çantana qablayıb divardan asmağın vaxtıdır. Bir daha görüşməmək ümidi ilə...
Tural Xudiyev (Sportline.az)