Bir inci saflığı varsa da suda,
Artıq içiləndə dərd verir su da...
"CBC Sport”dakı
Elnur Məmmədlinin "ilk frilanser şair” adlandırdığı Nizami Gəncəvinin bu məşhur
misraları az danışmağın fəzilətləri haqdadı. Mətləbə keçmədən "frilanser” ifadəsinin
daimi iş yeri olmadan müxtəlif təşkilatların sifarişlərini yerinə yetirən peşəkar
jurnalistlərə, dizaynerlərə və başqa peşə sahiblərinə aid edildiyini də
xatırladım ki, hörmətli oxucumun qulağı bu gün yeni söz eşitsin.
Hə, yoldaşlar,
futbol camiəsinin dinə aşırı vurğunluğundan danışacam. Belə mövzuların həssaslığından,
deyəcəklərimin inanclı kəsimin bəzi nümayəndələrinə xoş gəlməyəcəyindən də xəbərdaram.
Zatən mən də bu mühafizəkar mühitdə doğulmuşam, boya-başa çatmışam. Evdə daim
namaz qılan, oruc tutan, İmam ehsanı verən nənəmi, anamı da görmüşəm, bir
fanatikin bıçaq zərbələrinə qurban gedən Rafiq Tağının acı taleyini də. Təbii
ki, adamların etiqadına, dini inanclarına hörmət etmək lazımdı. Şəxsən mən də
müsəlmanlar üçün müqəddəs sayılan aylarda sosial şəbəkələrdə yeyib-içmək məclislərindən
şəkilləri, araq-pivə şüşələrini görəndə qıcıqlanıram, özümü həmin inanclı
adamların yerinə qoyub, baxış bucağı formalaşdırmağa çalışıram. Elə məqamlar,
elə dəyərlər sistemi var ki, bunları gündəlik işdə, davranışda nəzərə almağa məcbursan.
Sosiallaşmısansa, ictimaiyyət arasına çıxırsansa, heç şübhəsiz, müəyyən məsələlərdə
mizan-tərəzi gözləmək lazımdı.
Bakı kəndlərində az
qala Nizami Gəncəvi qədər məşhur olan Hacı Qalib Salahzadə 2017-də 29-cu dəfə Həccə
getdi. Son illərdən xəbərim yoxdu, çox güman, artıq 30-u arxada qoyub. Bəli,
futbol aləmində də Hacı Qalibin oxşarları çoxdu. Komanda toplanışa başlayır,
baş məşqçi, futbolçular düşərgədə yoxdu. Səbəbi ilə maraqlananda aydın olur ki,
adamlar hələ ziyarətdən qayıtmayıblar. Özü də, demək olar ki, hər il eyni
simalardı. Düzünə qalsa, mən bu təkrarlanan ziyarətlərin nəzəri-praktiki əsasları
ilə də maraqlanmışam, bilikli dost-tanışdan nələrsə soruşmuşam. Belə aydın olur
ki, futbolçular, ümumiyyətlə, futbol adamları ili sağlam, xoş əhval-ruhiyyədə
bitirməyi niyyət edirlər. Yəni Allah sən mənim işlərimi düz gətir, pulum
başımdan aşsın, mən də sənin yolundan sapmayıb ziyarətimi edəcəm. Elə burdaca
dayanaq. Bildiyimə görə, İslam dininə sitayiş edən hər kəsin ömründə, heç
olmasa, bircə dəfə Həccə getməsi vacib buyurulur. Yəni 21 yox, məhz bir dəfə.
Bir dəfə ziyatət etdinsə, pulun və canın hesabına vacib əməli yerinə yetirdin.
İndi isə ətrafımıza, bizimlə eyni havanı udan, eyni dərd-səri bölüşən
soydaşlarımıza baxaq. İnanın ki, uçuq-sökük daxmalarda yaşayan çoxlu şəhid
övladını, elementar məişət qayğılarının öhdəsindən gələ bilmədiyinə görə özünü
asan, zəhər içən Əhmədi, Məmmədi, Şamamanı, Leylanı görəcəksiz. Ay imkanlı
futbol adamları, şəxsi büdcədən dalı yana ata bildiyiniz pulları dağıdın o həmvətənlərimiz
üçün. Pərakəndə şəkildə bacarmırsızsa, buyurun, fond yaradın, o fonda ən məşhur
futbolçulardan birinin adını qoyun, gerçəkdən ehtiyacı olan adamlar sizin
hesabınıza ayaqda qala bilsin, əməliyyata ehtiyac duyanlar yaşamaq şansı
qazansınlar. Bir az diqqətli olsaz, elə futbol camiəsində də pula ciddi ehtiyac
duyan adamlar var. İnqilab Məmmədovun körpə qızına vurulan "Spinraza” iynəsinin
hər biri 125 min dollara başa gəlir. Ömər Paşayev bahalı müalicə prosesinin əlində
əsir-yesir olub. Məncə, bu adamların və minlərlə başqa soydaşımızın əlindən
tutmaq da Allah yanında savaba yazılar. Qurban olduğumun buyurduğu yolla
addımlamaq, savab qazanmaq, cənnəti haqq etmək üçün o qədər əməllər, vasitələr
var ki, saymaqla qurtarmaz. Qəlbin, mənəviyyatın təmiz, əməllərin düz olsun,
gündəlik həyatda, yaşıl meydanda saxtakarlıq etmə, danışılmış oyunlara getmə, vətən
və bayraq üçün canını qoy, layiq olduğundan artığına göz dikmə - bunlar da təkcə
müsəlmanlar yox, bütün insanlıq, bəşəriyyət üçün vacib yaşam və mövcudluq şərtləridi.
P.S. əvəzi: ikinci
dəfə Həccə gedənlər 500, üçüncü dəfə və daha artıq gedənlər isə Qafqaz Müsəlmanları
İdarəsinə 550 dollar əlavə pul ödəməli olur...