Yenə də canınız sağ olsun

Nihat Ağasoy

İstəməzdim Malta ilə oyundan sonra emosianal yazı yazım. Bu yazının üslub baxımından "şikəst" görünməsini isə heç istəməzdim. Amma cırtdan ölkələrdən birinin - cəmi 316 kvadrat kilometr ərazisi olan Maltanın önündə başsız atlını xatırladan komandanın "sürünməsini" izləyən idman yazarının cızma-qarasına üslub tapması da müşkül məsələdir...

Azərbaycan seçməsinin "sükanı arxası"nda özünü biabır etməklə məşğul olan Canni De Byazinin zəif məşqçi olmasından, Eddi İsrafilovun, Dmitri Nazarovun yenidən yığmaya çağırılmasından söhbət açmaq uzunçuluq olar. Maltadakı 0:1-i sırf idman prizmasından təhlil etmək çabası isə ümumiyyətlə, atı qoyub çula döymək sayılar. 

Bəlli olan budu ki, o rəzalətin, o məzhəkənin, o qeyri-peşəkar görüntülərin adı futbol deyildi. Start "11-lik" bərbad, uzun fasilədən sonra heyətə qaytarılan "kitayski" azərbaycanlıların performansı gülünc, xətlərarası anlaşma iflic vəziyyətində... 

Hə, Avropa standartları ilə yanaşsaq bizdə heç orta səviyyəyə yaxın futbolçu da yoxdu. Amma bu matçda gülüş obyekti olmamaq üçün heç orta səviyyəli oyunçuların xəyallarını qurmağa da dəyməzdi. İstənilən halda Maltadı də... Sıralarındakı futbolçuların əksəriyyəti daxili çempionatda başını qatan köhnə tanış... Qarşılaşmanın statusu fərq etmir, bu "çəki"də rəqiblə bacarmırsansa, sadə məntiqlə, "cırtdan"dan da cırtdansan.

Gülsək nə, ağlasaq nə? Nə yazıq ki, bu qara yumora biganə qalmaq da olmur. Biveclikdən bir az xəyanət, bir az da şərəfsizlik qoxusu gəlir axı... Ağzına kilid vurulmayan media mənsubu necə o qoxulara bulaşsın? Deyilmi? 

Hə, bəzi "qaquliklər" olanı yazmağa hərtərəfli haqqı çatan qələm (əslində klaviatura) əhlini "qərəzli jurnalist" adlandırmağa özündə cəsarət tapa bilər. Ancaq bu gün sözünü güzəranından yuxarıda tutanlarla futbol proletariatının problemi yoxdu. Əksinə, orda-burda qarşılaşanda dərdləşir, əyriyə "əyri" deyənlərə ürək çırpıntılarını adətən emosianallıqla bölüşürlər. Bir sözlə, bizdən yox, sizi qınayır, bizi yox, sizi söyürlər... Hər biabırçı çıxışının ardından sosial şəbəkələrdə mövcud vəziyyətlə barışmayanlar alov püskürür. Yapan kim, yağlayan kim... Meydandakı futbolçuları, De Byazini, millinin bu günə düşməsində az-çıx günahı olanları söyürlər.

Futbol, peşəkar jurnalistika öz yerində, bir azərbaycanlı kimi söyüşün nə demək olduğunu iliklərimə qədər anlayıram. Özümü tanıyandan istənilən mühitdə söyüş işlətməyin əleyhinəyəm. Ən emosianal anlarda belə, birinin başqasını təhqir etməsinə qarşıyam. Amma, lakin, fəqət hamınızı söyürlər. 

Pis olan budu ki, böyük silkələnmə baş vermədən, AFFA-nın çoxdan hamilə olduğu yenidənqurma reallaşmadan nəyisə dəyişə biləcəyinizə inanmıram. Amma bir birinizi görəndə "bu nə vəziyyətdi, bizi hər yerdə söyürlər" demirsinizsə, heç olmasa hərdən öz aranızda belə səmimi ortam yaratmağa çalışın. Bəlkə faydası oldu. Olmasa da, yenə canınız sağ olsun.