Bir köhnə tanışım var, adı Niyazidi. Futbol azarkeşi olmaqla yanaşı, həm də çox bədbin adamdı. Klublarımızdan "Neftçi"yə azarkeşlik edir. "Ağ-qaralar"ın bu il çıxdığı avrokubok matçlarının hər birindən əvvəl "yüz faiz uduzacaq, özümü buna hazırlamışam" deyirdi.
Ümumi baxsaq, bakılılar elə Niyazinin proqnozlarına uyğun Avropa macərası yaşadı. Ancaq bunu qəhrəmanımızın futbol fəlsəfəsinin dərinliyi ilə əlaqələndirmək niyyətindən uzağam. Ən yaxşı bacardığı iş baş məşqçilərin səhvlərini qabartmaq, nəinki Samir Abasovun, Tomas Tuxelin, Xosep Qvardiolanın "böyük quş"larını incələməkdi. Şişirtmirəm, Berti Foqts dönəmində adam tam ayıq başla, millimizi ondan daha yaxşı çalışdıra biləcəyini iddia edirdi.
Məqsədim qonşu məhəllə ilə həftədə bir dəfə oynadığımız matçlar zamanı ehtiyatda qalmaqdan bezib son vaxtlar futbola gəlməyən tanışımın ömür yolunu xırdalamaq deyil. Sadəcə, bu gün yığmamızın baş məşqçisi Canni De Byazinin "Biancocelesti" telekanalına verdiyi açıqlamayla tanış oldum və nədənsə yadıma xəyalpərəst, bivec və bədbin Niyazi düşdü.
DÇ-2022-nin seçmə mərhələsində A qrupunda yer alan və iki oyundan sonra xalı olmayan Azərbaycan millisinin italiyalı çalışdırıcısının sentyabrdakı matçlar ərəfəsində söylədiklərini bir daha nəzərdən keçirək:
"Əlçatmaz rəqiblərlə eyni qrupa düşdüyümüzü nəzərə alsaq, təəssüf ki, seçmə mərhələdə qalib gəlmək mümkün olmayacaq. İlk yeri Portuqaliya və Serbiya yığmaları tutacaq. Üçüncü yer uğrunda mübarizə isə Lüksemburq və İrlandiya arasında gedəcək. Biz beşinciyik və bu pilləni tərk etmək çox çətin olacaq. Bu cür qruplarda yalnız anonimlikdən xilas olmaq üçün mübarizə apara bilərsiniz".
Şübhəsiz, gəlmə mütəxəssisin "motivasiya fırtınası" həm milliyə çağırdığı futbolçuları, həm də hər tsiklin sonunda ölən ümidləri növbəti seçmə mərhələyə qədər yenidən cücərdən sadiq azarkeşləri bihuş edib. Canni xocadan fərqli olaraq, seçməmizin sayılı günlərdən sonra keçirəcəyi önəmli matçlardan öncə başdan vurub ayaqdan çıxmaq istəmirəm. Düzünə qalsa, isti başla təhqirlə tənqid arasındakı sərhədləri poza biləcəyimdən də ehtiyatlanıram. İndilik futbolun sabahına biganə olmayanlara acı-acı gülümsəmək qalır... Nə deyim, səni verənə şükür, ay Niyazi...
Nihat