Ya şəhid, ya qazi, ya qalib!

Norveç təmsilçisini görüşün taleyini "lotoreya” müəyyənləşdirdiyinə görə mübarizədən kənarlaşdıra bilməyən (bu aralar, dırnaqda və ya dırnaqsız Qarabağ adı olan yerdə yenilgi sözünü yazmaq mənəvi yasaqdı) ağdamlılar, sanki, rəqibinə hərbi adı olan arenada gücünü göstərməliydi.

Təbii, Polşa işğalçı Ermənistanla ata-baba yurdunun azadlığı uğrunda döyüşən Azərbaycan xalqının haqq savaşına seyirci mövqeyindən baxır. Sözügedən ölkə ilə siyasi baxımdan hər hansı problemimiz yoxdu. Ancaq uzun illərdi dünyaya futbol vitrinindən Azərbaycan həqiqətlərini çatdıran tağımın ortaya qoyduğu cəsarət və peşəkarlığı sıradan idman zəfəri saymaq absurddu. "Qarabağ” döyüşməyi bacaran ölkənin qəhrəman əsgəri kimi çarpışdı, 3:0 hesablı darmadağınla qürurlandırdı! Əlbəttə, döyüşün xırdalıqlarını incələmək geniş təhlil istəyən mövzudu. Futbolla yaxından maraqlanmayanların belə, izlədiyi matçda qarşı tərəfi topa tutan azərbaycanlıların uğurunu bu yazıda sırf futbol prizmasından dəyərləndirmək niyyətindən uzağam. Yerlilər yüksək motivasiyanın alovunda qovrula-qovrula çarpışdılarsa, gəlmələr şərəfli legioner statusuyla tər tökdülər.

Qurban Qurbanovun rəhbərliyi altında Avropa futbolunun qapısından çoxdan içəri keçən "atlılar” yenə - ardıcıl yeddinci dəfə (1 ÇL, 6 AL) qrupdadı. Başqa sözlə, siyasətə yaxın futbolun nüvəsində... Məncə, indiki dönəmdə Azərbaycan çempionunun məhz AL-də mücadilə etməsi daha məqsədəuyğun, daha cəlbedicidi. İnanaq ki, ordumuz strateji yüksəklikləri, yaşayış məntəqələrini terrorçulardan təmizlədiyi zaman kəsiyində köhnə-yeni çempion da Azərbaycan üçün yeni qələbələr qazanacaq. Bunu ən həssas anlarda əzəmətini ortaya qoymağı bacaran tağımdan gözləməyin özündə bir qucaq ümid, bir qucaq da əminlik var. Gerisini zaman göstərəcək. Hər üçündən məmnuniyyət duyan ruhlara əbədi olaraq yenilgi yoxdu. Şübhəsiz, idman və döyüş meydanlarındakı ordularımnız üçün ana lozunq dəyişməyəcək: ya şəhid, ya qazi, ya qalib!