Elçin Aslangil
Mən qovuram, bunlar qaçır. Ramil Quliyev kimi qaça bilməsələr də, düz sözdən babat qaçmaqları var. İndi kimsə elə biləcək ki, qaçdı-tutdu oynayırıq. Yox əzizlərim, bu qaçmaq, o qaçmaqdan deyil...
Nəhayət, Azərbaycan Atletika Federasiyası haqda danışmaq istəyirəm. Yüngül atletikanın özünü ağır aparması çox vacibdi və hətta lazımdı ki, ürəklərini isti tutduqları kimi, "manejlər”i də isidə bilsinlər. "Uzağa hop elədim” deməklə, uzağa tullanmaq arasında çox fərq var, müəllimlər.
Atletika federasiyasının qaçış üçün maneələri qənaətbəxiş olmadığına görə, Ramil kimi idmançılar dabanına tüpürüb qaçıb ölkədən. "Maneə”si yox idi axı... Məsələnin əsl məğzini sarkazmla özüm bu yerə çəkdim, vəl-axır bəzi həqiqətləri sərrast nişan ala bilim deyə.
Fanat.Az-da bu yaxınlarda dərc olunmuş "Qazanmağı öyrən” (Baş katib Atletika Federasiyasını necə idarə edir? – ARAŞDIRMA) yazıdan AAF nə öyrənə bildi, əcəba? Doğrusu, EYOF – 2019 uğursuzluğundan nəticə çıxarmayanların, məlum yazımızdan nəticə çıxarmasını gözləmək, mən piyadeyi-sərkərdanın kötücə boy-buxunu görəcəyinə inanmaq kimi bir şeydi əslində.
Xoşbəxlikdənmi, bədbəxtlikdənmi, Tokio-2020 ertələndi. Yay Olimpiya Oyunları yenə bənzər əmma çıxmasa, 2021-ci ildə baş tutacaq...
Bu od mərəkəli günlər geridə qalandan sonra AAF-ın hazırlığı yüksək səviyyədə olmalıdı. Olacaqmı? Açığı, inanmaq çətindi... Nə yazıq ki, nikbinliyə ciddi əsas yoxdu.
Bu da acı və şəninə bir xeyli elegiyalar yazılacaq həqiqətdi ki, yenə də uğursuzluğa düçar olsalar, susub oturacaqlar. Nə hesabat verəcəklər, nə də zəlil uğursuzluğun xiffətini çəkəcəklər...
Bəylər, yeniyetmələrin, gənclərin bağrına nizə sancmaq yol deyil. Onları yetişdirmək, ölkə çempionatları keçirmək, qayğıları ilə maraqlanmaq lazımdı.
Sevimli və bir xeyli canayaxın federasiya prezidenti Məhərrəm Sultanzadə, bürokratik əngəllər yaratmaqdan, vəlvələlər və zəlzələlərdən iş çıxmaz. Klubların formalaşmasına, dirçəlməsinə yardımçı olmaq, yeni inkişaf modelinə keçmək lazımdı.
Hər gah bu məsələ və barəsində söz açdığım federasiyanın o qədər qeylü-qalları mövcuddu ki, danışmaqla tükədilməsi müşkül məsələdi...
...Və bu yerdə gözlərimin önündə Dədə Qorqud dastanından Qazanın halı zühur eylədi: "Çoban, qara köçüm burdan keçdi gördünmü?”
Mən də gördüm, xan Qazan. Allahaqqı gördüm, eşitdim, yazdım. Yoxsa mən piyadeyi-sərkərdan jurnalistin kiminlə nə qərəzi?!
Fanat.Az